26122
No cover
Book
In basket
(Proza Iberoamerykańska)
Cortázar - wielki Kronopio, paryski argentyniec, wieczny autsajder - w zbiorach swoich opowiadań tworzy mikrokosmos, na poły realny, na poły fantastyczny, zdeformowany, absurdalny czy groteskowy. "Ostatnia runda", napisana w 1969 roku, to wielkie dzieło tego "nieklasycznego klasyka". Stworzone z wierszy, opowiadań, esejów, wycinków prasowych i, wreszcie, listu "O położeniu latynoamerykańskiego intelektualisty" - jest zbiorem utworów niemal całkowicie autonomicznych, poza kilkoma wyjątkami, nierealnych, fantastycznych, często onirycznych czy surrealistycznych. Cortázar sprzeciwia się szukaniu sieci, nitek, łączeń między jego opowiadaniami i pisze, jak sam mówi, dla frajdy. "Ostatnia runda" podejmuje jednak także, co niespotykane wcześniej u Cortázara, tematy polityczne. Pisarz, wstrząśnięty wydarzeniami paryskiego strajku studentów w 1968 roku, poświęca im kilka utworów, między innymi "Poemat z maja", w którym pisze o walce studentów: "to dzieło anonimowe: walka/ stadka ptaków przeciw Staremu Porządkowi"*. Zastanawia się też w utworze "Nie daj się" nad sytuacją twórcy wobec przemian politycznych, gdy to często tak fani jego dzieł, jak i wyznawcy (co wg autora nie jest tożsame) chcą pisarza zmienić w trybuna ludu, bojownika czy uczestnika wieców. Ten zbiór opowiadań, w wyśmienitym przekładzie pani Chądzyńskiej, to, mówiąc wprost, czysty Cortázar - wymagający, przewrotny, emanujący niezwykłą erudycją. Po prostu fantastyczny!
Availability:
Wypożyczalnia Rakszawa
All copies are currently unavailable
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again